تأثیر برنامه های خودمدیریتی بر کیفیت زندگی بیماران تحت درمان با همودیالیز

چکیده  پیش زمینه و هدف: کیفیت زندگی افراد معیار مهمی است که اثربخشی مراقبت های بهداشتی را نشان می دهد. علیرغم وجود شواهدی مبنی بر اثربخشی مداخلات خودمدیریتی در بیماری های مزمن، مطالعات کمی در زمینه ارزش برنامه های خودمدیریتی در بیماران تحت درمان با همودیالیز صورت گرفته است. این تحقیق باهدف تعیین برنامه های خودمدیریتی بر کیفیت زندگی بیماران تحت درمان با همودیالیز انجام شد.  مواد و روش کار: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی است. تعداد نمونه شامل 82 نفر از بیماران تحت درمان با همودیالیز مراجعه کننده به بخش دیالیز بیمارستان طالقانی ارومیه بود. بیماران بعد از انتخاب هدفمند به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند. داده ها قبل و بعد از 12 هفته مداخله، توسط فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران کلیوی تکمیل شد و با استفاده از آمار توصیفی، آزمون تی زوج و آزمون تی گروه های مستقل تجزیه تحلیل شدند.  یافته ها: نتایج نشان داد که اختلاف میانگین کیفیت زندگی بعد از مداخله در ابعاد علائم بیماری، کیفیت تعاملات اجتماعی، تشویق کادر بخش دیالیز، نقش جسمی، در دو نقش عاطفی بین دو گروه مداخله و شاهد معنی دار بود (05/0p<). ولی در سایر ابعاد کیفیت زندگی معنی دار نبود.  بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه تأثیر برنامه های خودمدیریتی بر برخی ابعاد کیفیت زندگی در بیماران همودیالیزی را نشان داد. با توجه به کمبود نیروی انسانی در پرستاری و اهمیت مشارکت بیماران در مدیریت بیماری های مزمن، توسعه برنامه های خودمدیریتی می تواند جایگزین روش های آموزش سنتی و پاسخی به چالش های مذکور باشد.  کلیدواژه ها: خودمدیریتی، کیفیت زندگی، همودیالیز  مجله دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، دوره دوازدهم، شماره نهم، پی درپی 62، آذر 1393، ص 824-815  آدرس مکاتبه: دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران، تلفن: 32754961-044 email:[email protected]